Wel eens meegemaakt? Midden in de periode van de borstkankerbehandeling heb je zin in een lekker vrijpartijtje, maar het komt er niet van omdat je denkt: ’t is al laat, ze is moe en zal er nu wel geen zin in hebben. (Overigens zou ik haar ‘nee’ heel terecht vinden als ze al ligt te slapen.)
Huh....? Ik begrijp je verwarring zo aan het begin van een nieuwe blog, terwijl je oog net op de illustratie hierboven is gevallen.
NIVEA, bekend van de crème (en het bijbehorende luchtje) uit het befaamde blauwe blikje die zorgt voor een zacht en soepel huidje in winterse dagen. Dus dat is vast waar het om draait in deze blog. Maar niets is minder waar. Want wie ooit een communicatie cursus heeft gevolgd, weet dat NIVEA ook de afkorting is van de uitdrukking Niet Invullen Voor Een Ander.
Terug naar je gedachten aan dat partijtje rollebollen omdat je hormonen opspelen. Want zonder dat je het daadwerkelijk aan je partner hebt gevraagd, vul je haar reactie alvast zelf maar in. En wordt het niks die avond.
‘Jij bent er ook nog’!
Waarom laat je die kans op lekker seksen zomaar aan je voorbijgaan. Alleen omdat zij patiënt is? Jij bent er toch ook nog? En wie weet vindt ze het wel heel fijn. En komt jouw vraag precies op het goeie moment, omdat ze sinds de borstoperatie twijfelt over haar uiterlijk en of je haar nog wel aantrekkelijk vindt.
Waarom invullen? Omdat je wilt uitstralen dat je het zelf allemaal wel weet, en geen twijfelaar bent? Of is het angst voor de confrontatie, een afwijzing, of, nog erger: voor een afgang? Bang omdat ze je opgefokt vindt? Of dat je alleen aan jezelf denkt en geen enkele rekening houdt met haar situatie als chemo-patiënt?
What if…
Ik bezondig me er ook wel eens aan. Je hebt een idee en je laat het al varen nog voordat je het aan een ander voorlegt. Omdat je denkt: ach, hij of zij vindt het misschien toch niks. Of: ik heb geen zin in een discussie. Zonde van dat idee toch? Want wat als je je plannetje wél aan die ander had voorgelegd.…...What if? Ja, dan doemen mooie scenario’s op. (Zeker als het om seks gaat!)
Ruis, spanning, onbegrip of op zijn minst een verkeerde indruk zijn bekende resultaten als je niet met elkaar praat over wat je dwars zit, of iets dat je zelf graag zou willen of over iets wat je nodig hebt. Durven vertellen: ik heb zin om te vrijen. Dat kan ook in de vragende vorm. Stel dan open vragen en begin met wie, wat, waar, waarom of hoe. Op die manier kwam ik vroeger als journalist aan mijn nieuws. En jij dus ook.
Wie gevoelige kwesties open en eerlijk aan aanroert, haalt bovendien de druk van de ketel en merkt al gauw dat het oplucht en dat donkere wolken verdwijnen. Misschien wil je wel eens oefenen in zo een gesprek: loop dan binnen bij een IPSO-centrum voor leven met en na kanker. Nederland telt er zo'n 80. Vrijwilligers die vaak zelf door kanker zijn geraakt willen je daarbij graag helpen.
Elkaar sparen of juist niet ?
Geef ook gerust aan dat je het moeilijk vindt om een bepaald onderwerp aan te roeren. Gedurende de (borst)kankerperiode doemen er behalve dat stoeipartijtje in bed ook veel zwaarwegender vragen op waarover jij je als partner (of als Man op de mammapoli) zorgen maakt. Over jullie toekomst, over je baan (of baanverlies), over je relatie, over de slechte prognoses of over je kinderwens. Bedenk dan dat je geliefde patiënt en jij samen in hetzelfde schuitje zitten: bij haar leven die vragen hoogstwaarschijnlijk ook.
Anders gezegd: elkaar sparen door het er maar niet over te hebben, lijkt heel bewonderenswaardig, maar misschien wíl de ander wel helemaal niet gespaard worden. Lekker smeren dus maar, die NIVEA.